We staan op met goed weer, het ziet er goed uit, een beetje fris maar helder en de zon schijnt. We eten de verse broodjes op, maar bewaren er 2 voor onderweg, mochten we de man met de hamer tegenkomen…….
Om 9:00 staan we al boven bij de watervallen en gaan op weg naar het Krimmler Tauernhaus op 1641 mtr.
De honden mogen los, er zijn nog geen koeien en anders wandelaars zijn er nog niet, dé Heren hebben volop lol en vermaken zich best. We staan er na een paar uur voor het Tauernhaus , ze zijn net open maar hebben alleen drinken met appelstrudel geen warme keuken. Als we weer verder willen gaan begint het te regen en binnen 10 minuten te hozen en te onweren, we blijven nog maar even ..
Na een uurtje wordt het droog en willen we gaan, als we onze jas aantrekken begint het weer zachtjes te regen, en het ziet er niet naar uit dat nog droog gaat worden. Ik vraag of ze ons naar de bovenkant van de waterval kunnen brengen met hun taxibusje, dat willen ze wel, 28 euri graag de prijs voor 4 personen, pffffff, dan gaan we toch lopen, en we stappen op.
Het eerste kwartier gaat het nog wel, maar dan begint het steeds harder te regen, en net voor we bij een koeienstal zijn begint het wederom te onweren en heeeeeeeeel hard te regen, later op het nieuws hebben ze het er ook over! We kraken een stal en trekken onze natte jassen uit, ik er ligt volop hooi en ik wrijf Dé Heren droog, ze maken er al snel een spelletje van en rennen door het hooi. Ik stroop wat door de stal en vindt een hoedje, vuil en stinken, maar een echte tiroler hoed van een boer, iig goed voor de regen. Na een half uurtje wordt het wat droger en lopen we weer aan, het ziet er namelijk niet uit dat het beter wordt.
Na een uurtje zijn we bij de voorlaatste hut voor de waterval en we eten daar wat, en laten Kuifje weer wat rusten. De waard denkt dat we vanaf waterval komen en kijkt ons verbaast aan dat we van de andere kant komen en er al uren op hebben zitten, in het noodweer. We komen nu ook andere wandelaars tegen,die komen idd vanaf de watervallen. Nog eén uur te gaan tot de bovenkant van de waterval, als we buiten komen begint de zon een beetje te schijnen en het is meteen warm. De kleren en de honden drogen zo vlug op en we lopen na een uurtje al langs de waterval weer omlaag. Aangekomen in het dorp is het daar gewoon droog !, in niets lijkt het erop dat wij zo’n slecht weer hebben gehad.
We rijden vlug langs de Spar om eten te halen, een bord chili con carne hebben we wel verdiend.
